Iemand zei ooit tegen me, toen ik met hem sprak over mijn werk met UMIO en de MBA: "We hebben geen MBA-studenten nodig, we hebben niet meer managers nodig zonder toegevoegde waarde, we hebben frontwerkers nodig en we hebben kunstenaars nodig, mensen die echt creëren. Daar heb ik een tijdje over nagedacht. In het begin leek het een redelijk punt. Ik heb Graeber natuurlijk ook gelezen. Maar ik realiseerde me al snel dat we managers nodig hebben omdat zij de omgeving kunnen creëren waarin front-workers kunnen werken en waarin de kunstenaars kunnen creëren en bloeien. Je moet alleen niet vergeten dat je managet voor andere mensen. Het gaat dus niet om jou, maar om de mensen die je bedient. Als zij groeien en meer waarde creëren, dan ben je goed bezig. Ik denk dat dat het mooie is van het MaastrichtMBA-programma. Het gaat niet alleen om theorie en case studies, maar ook om hoe jij als mens de concepten en waarden die je hier leert belichaamt in je werkende leven.