Ik denk dat de pandemie ons verschillende dingen heeft geleerd. Ten eerste heeft deze pandemie de bedrijfsfinanciering naar haar wortels gebracht. Het heeft aangetoond hoe belangrijk de fundamenten van bedrijven zijn om de turbulenties te overleven. Alleen bedrijven met veerkrachtige fundamenten, die aandeelhouders waarde op lange termijn bieden, zullen de crisis overleven en er snel weer bovenop komen. Alle andere bedrijven zullen echter proberen de reddingsboei te grijpen om aan de oppervlakte te overleven. Bijgevolg kan het lang duren voor ze herstellen, als ze al in staat zullen zijn om hun waarde te herstellen.

Ten tweede heeft de pandemie ook de inefficiëntie van veel bedrijven aangetoond. Te hoge vaste kosten, overbezetting en operationele inefficiëntie hebben de financiële resultaten van veel bedrijven extreem gedrukt. Daarom vind ik dat het automatiserings- en digitaliseringsproces dat momenteel in veel bedrijven plaatsvindt, de juiste richting is om de hoge vaste kosten te verlagen en dit soort operationele risico's te elimineren.

Tot slot heeft de pandemie ook aangetoond hoe gevaarlijk hefboomwerking kan zijn. In feite zijn lage rentetarieven zeer schadelijk omdat ze schulden en overmatige hefboomwerking aanmoedigen. De pandemie heeft een moeilijke les geleerd, namelijk dat wanneer de kasstromen verdwijnen, de schuld blijft en moet worden terugbetaald. Bedrijven met een buitensporige hefboomwerking hebben dus een veel hoger faillissementsrisico. De pandemie zou de optimale kapitaalstructuur van bedrijven kunnen herdefiniëren in de richting van een meer optimale hefboomwerking.