Duurzaam rapporteren: Regelgeving versus verantwoordelijkheid

Rapportage over duurzaamheid lijkt een hot topic te zijn, te oordelen naar de levendige discussies tijdens Ton van Breesessie over dit onderwerp. "De sessie was boeiend", zegt student Ildikó Kerper. "Ik waardeerde de mix van lezingen, praktijkcases zoals Heineken's duurzaamheidsrapportage als best-in-class voorbeeld, en de break-out opdracht, omdat het ons stimuleerde om kritisch na te denken, meningen te vormen en te discussiëren over de uitdagingen van niet-financiële rapportage in de praktijk."

 

De sessie maakt deel uit van de module Corporate Finance & Accounting. "Door duurzaamheidsrapportage aan het curriculum toe te voegen, wordt benadrukt hoe milieu-, sociale en bestuurlijke (ESG) factoren nu even belangrijk zijn voor investeerders, belanghebbenden en de maatschappij. Het laat ook zien hoe financiële verslaglegging verder gaat dan cijfers en ook duurzaamheid, risico's en waardecreatie op de lange termijn omvat - een essentieel perspectief voor moderne financiële professionals", zegt Kerper, Director Key Account Sales Excellence bij chocoladeproducent Barry Callebaut in Zürich, Zwitserland.

 

Over Ton van Bree

Drs. Ton van Bree RA heeft tot 2021 bijna 30 jaar gewerkt voor PwC Accountants BW in Nederland en de Verenigde Staten. Hij heeft uitgebreide ervaring op het gebied van accounting, auditing, corporate governance, IT en duurzaamheid. De laatste 15 jaar van zijn carrière was hij senior director en ondertekende hij de jaarrekeningen van vele multinationals, voornamelijk productie- of IT-gerelateerd. Sinds 6 jaar is Ton ook verantwoordelijk voor het Audit & Assurance curriculum van de post-master track voor accounting studenten aan de UM. In 2021 besloot hij de overstap te maken naar fulltime docent, docent en cursuscoördinator. Daarnaast is hij betrokken bij de UMIO programma's in Nederland en het FHR MBA programma in Suriname.

 

Beste in zijn klasse

Van Bree leidt de studenten door de ontwikkeling van het denken over duurzaamheid. "Al in de jaren zeventig wees de Club van Rome op de grenzen van economische groei en de Commissie Brundlandt deed hetzelfde in 1987. Rapportage over duurzaamheid was toen nog vrijwillig en is dat lange tijd gebleven. Maar nu niet meer; sinds enkele jaren moeten Europese organisaties voldoen aan de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD). Een best-in-class voorbeeld is het duurzaamheidsverslag van Heineken, dat uitgebreid werd besproken tijdens de les, waarbij discussies ontstonden over de reikwijdte (vanwege onleesbaarheid) en de mate waarin zo'n uitgebreid verslag daadwerkelijk bijdraagt aan vertrouwen en geloofwaardigheid. Kerper: "De sessie belichtte ook het groeiende risico van greenwashing: naarmate duurzaamheidsrapportage meer gereguleerd wordt, moeten bedrijven ervoor zorgen dat hun bekendmakingen niet alleen marketingclaims zijn, maar ondersteund worden door meetbare, verifieerbare gegevens."

 

 

Drie sleutelconcepten

Na het bespreken van best practices ging de sessie verder met de kernbouwstenen van duurzaamheidsverslaglegging. "Sleutelbegrippen zijn dubbele materialiteit, stakeholderbetrokkenheid en waardeketen", legt Van Bree uit. Dubbele materialiteit houdt in dat bedrijven zowel rapporteren over hun eigen impact op het milieu en de maatschappij (inside-out) als over de impact van externe ontwikkelingen, zoals klimaatverandering, op hun bedrijf (outside-in). Stakeholderbetrokkenheid, het onderhouden van een dialoog met investeerders, klanten, leveranciers en andere belanghebbenden, is ook essentieel voor geloofwaardige verslaglegging. Last but not least moet de waardeketen - van grondstof tot eindgebruiker - worden meegenomen. Van Bree wijst erop dat de praktische aspecten complex zijn. Vooral voor kleinere bedrijven, die niet over de juiste gegevens en systemen beschikken om relevante gegevens uit de waardeketen te verkrijgen. Van Bree stelt dat sommige politieke en lobbygroepen de rapportage-eisen te complex vinden en dat er krachten zijn die pleiten voor uitstel of afzwakking van de eisen. Op de korte termijn lijkt dit misschien werkbaar, maar op de lange termijn dreigt het serieuze duurzaamheidsambities te verwateren.

 

Verder dan het aanvinken van vakjes

Van Bree maakte duidelijk dat duurzaam rapporteren verder gaat dan het aankruisen van hokjes, omdat het direct van invloed is op strategische keuzes. Kerper herkent de impact van duurzaamheidsvoorschriften in haar eigen bedrijf: "In de chocolade-industrie is duurzaamheid een belangrijke uitdaging - of het nu gaat om het terugdringen van de CO2-uitstoot, het waarborgen van duurzame inkoop en traceerbaarheid van cacao of het verbeteren van de levensomstandigheden van boeren. Regelgeving zoals de EU Ontbossingsverordening (EUDR) maakt dit nog urgenter, omdat deze vereist dat cacao die de EU binnenkomt ontbossingsvrij en volledig traceerbaar is. De sessie gaf me praktische ideeën over hoe ik deze duurzaamheidsdoelen beter kan verbinden met financiële verslaglegging, zodat het voor belanghebbenden duidelijker wordt hoe niet-financiële en financiële prestaties met elkaar verbonden zijn."

 

 

Dit artikel geeft de inzichten en ervaringen van onze studenten weer. MBA op campus module Corporate Finance & Accounting. Ons On-Campus MBA-traject maakt deel uit van het executive modulaire deeltijd MaastrichtMBA-programma en daarnaast bieden we ook een Online MBA leervorm. Het programma heeft een Triple Crown accreditatie en is bedoeld voor professionals met minstens 5 jaar werkervaring.