Dit jaar waren er twee onderwerpen die mijn gezin en mij aan de tv kluisterden, dat wil zeggen dat we de tv zelfs aanzetten tijdens het eten - een echte uitzondering bij ons thuis. In maart en april volgden we het Coronanieuws en in oktober/november de Amerikaanse verkiezingen. Toen ik de publieke discussie over beide onderwerpen volgde, maakte ik me zorgen. Ik maak me zorgen omdat het hebben van een andere mening meteen betekent dat je een verkeerde mening hebt.

Ik ben zeker geen Trump-aanhanger, maar ik erken zijn prestaties om de diplomatieke betrekkingen tussen Israël en de eerste Arabische landen onder controle te krijgen en de Amerikaanse economie sterk te houden (ten minste tot april 2020). Ik denk ook dat het Amerikaanse China-beleid, waarover Republikeinen en Democraten het vrijwel eens zijn, een verstandigere aanpak is dan de Europese aanpak van China.

Ik verwaarloos zeker niet dat Corona een zeer besmettelijke ziekte is en dat we maatregelen nodig hebben om de ziekte onder controle te houden. De ziekte onder controle houden is echter niet hetzelfde als infecties en sterfgevallen voorkomen. Bovendien lijden mensen niet alleen onder het economische verlies aan inkomsten, maar ook onder de lockdowns.

Over beide onderwerpen heb ik een mening, maar mijn mening staat open voor aanpassingen en ik sta ervoor open om te begrijpen dat mensen een andere mening hebben dan ik. Eigenlijk wil ik mensen met een andere mening om me heen hebben, deze mensen en hun meningen verrijken me.

Ik vind dit elke dag terug in het MaastrichtMBA-programma, in het team, met de studenten en binnen de grotere alumnigemeenschap. Op de een of andere manier is het programma met zijn diversiteit aan studenten en docenten een representatie van de wereld. Natuurlijk ben ik soms geïrriteerd, soms kost het me veel moeite om een standpunt te begrijpen en soms ben ik gefrustreerd omdat dingen niet gaan zoals ik wil. Als ik op een zondagmiddag achterover leun en nadenk over het programma, zou ik graag zien dat de wereld wordt zoals MaastrichtMBA, een gemeenschap van wilskrachtige, respectvolle en eigenwijze mensen die begrijpen dat nemen en geven een betere strategie is dan vechten.

Iedereen - studenten, docenten en het kantoor - bedankt dat jullie mij in zo'n warme en stimulerende gemeenschap hebben opgenomen. Het is zo goed om te voelen, zien, proeven, ruiken en horen dat we elkaar een warm hart toedragen.

Bedankt voor 2020 - fijne kerst - en we zullen ervoor zorgen dat 2021 een superjaar wordt voor ons allemaal.

Met vriendelijke groet Kapitein Boris